Η φετινή σαιζόν ήταν μία από τις δυσκολότερες για την ελληνική χιονοδρομία. Οι χιονοπτώσεις δεν είχαν την αναμενόμενη διάρκεια και ένταση, επηρεάζοντας την ποσότητα/ποιότητα του χιονιού. Ενδεικτικά ο μήνας Φεβρουάριος είχε την μεγαλύτερη καμπή.
Οι πρώτες χιονοπτώσεις, το τελευταίο δεκαήμερο του Νοεμβρίου ευνόησαν το Χ.Κ. Βασιλίτσας, το οποίο ξεκίνησε πρώτο την λειτουργία του. Κάποιες καλές χιονοπτώσεις είχαμε από τις 17 Δεκέμβρη, οι οποίες ευνόησαν την λειτουργία και επισκεψιμότητα του Χ. Κ. Καλαβρύτων και των τουριστικών επιχειρήσεων της πόλης αγγίζοντας 95% πληρότητα την περίοδο των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Στο Χ.Κ. Καρπενησίου, την ίδια χρονική περίοδο, με πρωτοβουλία της Διοίκησης, είχε στηθεί μεγάλη επιχείρηση μεταφοράς χιονιού προκειμένου να λειτουργήσουν επαρκώς. Τα 3-5 Πηγάδια παρότι διαθέτουν την καλύτερη υποδομή στη τεχνητή χιόνωση δεν κατάφεραν να παράξουν αρκετό χιόνι λόγω των μη σταθερών χαμηλών θερμοκρασιών. Στο Χ.Κ. Παρνασσού, η Φτερόλακα δεν λειτούργησε, παρά μόνο στις 19 Μάρτη. Τα Χ.Κ. Καϊμάκτσαλαν και Πισοδερίου λειτούργησαν περισσότερο με 91 και 108 μέρες αντίστοιχα, ενώ Μαίναλο, Ελατοχώρι και Περτούλι είχαν λιγότερες από 12 μέρες λειτουργίας.
Πιστεύουμε ότι η φετινή χρονιά αποτελεί μια κακή ανάμνηση και ευελπιστούμε για μια πολύ καλύτερη νέα χιονισμένη περίοδο.